Het doel van deze films is het bang maken van de kijker. Dit kan gedaan worden met schrik- en geluidseffecten, onsmakelijke scènes, het verbeelden van gruwelijke (fictieve) wezens of het opbouwen van spanning door juist iets weg te laten. Meestal staat het verhaal ondergeschikt aan de visuele elementen.
Toen in 2018 de nieuwe film Mandy uit kwam met Nicolas Cage verheugden we ons op Cage op z’n best: een achtbaan van over-de-top emoties. En dat kregen we. We konden onze lol niet op toen we hoorden dat er nog een absurde scifi-horror is verschenen met de acteur ‘die alles kan’. Colour Out of […]
Het eerste wat ik dacht toen het coronavirus in de begintijd uitbrak op een cruiseschip was: hier moet een film van gemaakt worden. Virussen die een sociale omgeving ontwrichten zijn altijd een interessant uitgangspunt voor een goede B-film. Dat dachten de nerdy regisseur Joe Lynch (Knights of Badassdom) en schrijver Matias Caruso ook toen ze […]
Een beetje filmliefhebber moet natuurlijk het werk van Tim Burton zien. Vreemd genoeg zijn wij nooit eerder gestuit op Sleepy Hollow, gebaseerd op het klassieke spookverhaal uit 1820. Ook toen stonden Johnny Depp en componist Danny Elfman aan zijn zij, dit keer aangevuld met Christina Ricci die in 1991 vooral bekend werd met haar minstens […]
Een goede body horror valt of staat bij geloofwaardige visuele effecten, genoeg lijden en de juiste spanning. Europese cinema is daar in het bijzonder goed in, kijk maar naar Raw. Revenge is net als Raw een Franse productie, en is minstens zo bloederig. De setting is eenvoudig: een rijke man neemt zijn minnares mee naar […]
Zeg dat er een zombiefilm bestaat met Bill Murray en Adam Driver, dan sta ik te springen om die te zien – ook al geeft het cijfer op IMDb weinig hoop. De comedy-horror The Dead Don’t Die komt van de hand van Jim Jarmusch, die al eerder met Murray samenwerkte in Broken Flowers en er […]
De leukste horrorfilms zijn degenen die humor gebruiken. Denk aan Zombieland, The Final Girls en Tremors. The Babysitter is ook zo’n film, van een regisseur die je niet snel zou verwachten: McG, die eerder Charlie’s Angels maakte, talloze series heeft geproduceerd en daarvoor muziekclips maakte. Zoals met de meeste horrorkomedies: een Oscar zal het nooit […]
Onze ervaring met Spaanse horrors is dat ze eigenlijk nooit tegenvallen. De drempel was dan ook niet zo hoog om El hoyo (The Platform) te gaan kijken. Dit is de eerste lange speelfilm van deze regisseur, die het verhaal baseerde op een theaterscript. El hoyo had ook makkelijk in het theater opgevoerd kunnen worden: de […]
Aan alle kanten werd Hereditary ons aangeraden omdat het een écht enge horror zou zijn. Schrijver/regisseur Ari Aster kwam vorig jaar met het steengoede en beklemmende Midsommar, dus dat is reden genoeg om Hereditary ook te gaan kijken. En we werden niet teleurgesteld. Een vierkoppig gezin heeft het niet makkelijk als de moeder van de […]
Waarom deze film op mijn watchlist stond kan ik me niet meer herinneren, maar de beschrijving van een punkband die wordt opgejaagd door neonazi’s klinkt dusdanig intrigerend dat er geen reden is om ‘m van de lijst te schrappen. Regie en script zijn door Jeremy Saulnier, die vóór Green Room slechts één andere film heeft […]
In de zombiehype van een decennium geleden sprong één film er bovenuit: Zombieland. Nu, tien jaar later, is plotseling het vervolg verschenen met dezelfde acteurs. De unieke, ironische insteek van het eerste deel kan je natuurlijk nooit meer overtreffen, maar het is de vraag of dat ook de bedoeling is geweest. Na tien jaar is […]
Sleepy hollow is een stuk leuker met een muziekje erbij van (...)
Ik was ook teleurgesteld. Beelden zijn prachtig, maar dat (...)
Bijzonder intelligente film en wat mij betreft één van de (...)