Normaliter ben ik niet van de kostuumdrama’s, maar voor Crimson Peak wilde ik graag een uitzondering maken. De schrijver en regisseur hierachter is namelijk Guillermo del Toro, die je kunt kennen van Pan’s Labyrinth. Dat is een prachtig mysterieus verhaal met een duister sfeertje, dus daar hoopte ik bij Crimson Peak ook op. Wat ik me niet realiseerde is dat Del Toro ook films als Pacific Rim heeft gemaakt, een iets meer recht-toe-recht-aan actiefilm. Ook met Crimson Peak blijkt maar weer: één succesfilm maakt je nog niet tot een faalloze regisseur.
In eind negentiende eeuw leeft Edith Cushing (Mia Wasikowska), een ambitieuze schrijfster die onlangs haar ouders heeft verloren. Op dat moment ontmoet ze de vreemdeling Thomas Sharpe (Tom Hiddleston), waar ze eigenlijk direct voor valt. Het duurt niet lang of zij laat haar ouderlijk dorp achter zich om met hem en zijn zus te verhuizen naar een gigantisch maar bouwvallig landhuis in the middle of nowhere. Het leven is daar minder rooskleurig als ze zich voorstelde en wanneer oude trauma’s met bijbehorende geestverschijningen ineens weer opspelen voelt ze zich niet langer meer veilig.
Crimson Peak is, zoals de recensies doen vermoeden, inderdaad geen standaard kostuumdrama. Naast de fantastische kledij in de gotische tijd waar steampunk en etiquetten samenkomen is Crimson Peak vrij expliciet in het tonen van bloed en verwondingen. Met de sfeervolle mise en scene zit het dus wel goed, zeker met topacteurs als Wasikowska en Hiddleston. Ook de manier waarop hier met geesten om wordt gegaan is redelijk vernieuwend en het verhaal draait zijn hand niet om voor bepaalde onderwerpen in de taboesfeer. Toch weet dat alles de film niet helemaal te redden. Sommige scènes duren wat lang en het einde voelt gehaast aan; het tempo ligt daar veel te hoog in vergelijking met de rest van de film. Ook is de ontknoping niet zo overdonderend als je hoopt en hadden er best wat meer bovennatuurlijke elementen in mogen zitten – al is dat misschien een onterechte verwachting als je Del Toro vooral kent van Pan’s Labyrinth. Crimson Peak is weer een leuke rol van Hiddleston – hij speelt hoffelijke personages gewoon erg goed – en het is een kostuumdrama met een kleine twist, maar verwacht niets memorabels.
Dit sprak me niet echt aan en gezien de score ook niet eentje die ik zo snel zal gaan zien.
Als je twijfelt kun je hem prima overslaan, er zijn zowel betere kostuumdrama’s als betere films van Del Toro.