Een goede body horror valt of staat bij geloofwaardige visuele effecten, genoeg lijden en de juiste spanning. Europese cinema is daar in het bijzonder goed in, kijk maar naar Raw. Revenge is net als Raw een Franse productie, en is minstens zo bloederig.
De setting is eenvoudig: een rijke man neemt zijn minnares mee naar zijn afgelegen villa voor een weekendje. Iets vroeger dan gepland arriveren ook twee maten van hem om te gaan jagen in de woestijn, maar dat mag de pret niet drukken. Die avond vermaken ze zich prima, tot een van de mannen zich vergrijpt aan de jonge vrouw. Vanaf dat moment gaat alles bergafwaarts en een kettingreactie aan vluchtpogingen, geweld en wraak is alle plot dat je nodig hebt.
Met maar 14 minuten dialoog kan je wel stellen dat de actie voorop staat. Maar dat betekent niet dat de personages van karton zijn. In tegendeel, ze handelen intelligent en de acteurs brengen het geloofwaardig. Uitgestrekte woestijnlandschappen geven een western-achtige vibe en creatieve filters en camerapunten maken Revenge visueel sterk, zonder dat de stijlkeuze de boventoon voert. ‘Jacht’ is hier het codewoord, letterlijk en figuurlijk. Opvallend is dat de regie en script van deze body horror in handen zijn van Coralie Fargeat, een vrouw dus. Met de hoeveelheden naakt, smerigheden, en Franse dance muziek doet deze film zijn Franse roots eer aan. Dus zoek je typisch Europese, rauwe horror met veel bloed, dan zit je met Revenge goed.
