Vaste lezers weten dat wij een zwak hebben voor 1) tijdreisfilms en 2) Spaanse films. Als je die combineert zit je bij ons dus sowieso gebakken, zoals bijvoorbeeld Los Cronocrímenes. Laatst ontdekten we nog zo’n gouden combinatie: Durante la tormenta. Lichtelijk bevooroordeeld maar toch: ook dit is een prachtfilm die goed gebruik maakt van de eigenschappen van het medium.
Na een verhuizing vindt Vera een camera op zolder met daarin een 25 jaar oude opname van een jongetje dat gitaar speelt. Vreemd genoeg is de video ‘interactief': het jongetje reageert op wat Vera zegt en doet. De camera lijkt een portaal tussen twee tijden te zijn en vanaf dat moment wordt haar wereld op z’n kop gezet. Vera ontdekt dat het verleden is aangepast waardoor haar huidige leven óók anders is geworden, maar natuurlijk gelooft niemand haar. En als ze alles logisch beredeneerd heeft, heeft ze slechts een paar uur de tijd om haar oude leven weer terug te krijgen.
Durante la tormenta (in het Engels ook wel ‘Mirage’ genoemd), speelt met het idee van één tijdspad dat kan veranderen als iemand in de toekomst het verleden aanpast. Dat wordt prachtig verbeeld door de emotionele Vera die door die verandering haar dochter kwijtraakt. Tegelijkertijd speelt er ook een crime-verhaal op de achtergrond, dat op Hitchcock-achtige wijze ontplooit. Qua sfeer heeft Durante la tormenta iets weg van The Butterfly Effect en als je goed oplet spot je subtiele referenties naar Back to the Future. Vera en de paar bijrollen handelen niet altijd op even logische wijze, al speelt ze al haar emoties heel sterk. Maar ook het verhaal is goed: net als je denkt dat je het doorhebt komt er weer een extra twist of laag. Over deze tijdreisfilm moet je niet teveel weten voordat je gaat kijken, dus we houden het simpel: een absolute must-see voor liefhebbers van het genre.
