Deze film stond al een tijdje op ons lijstje. Wij verwachtten een drama/thriller en dat is het ook, maar het gaat nog een stapje verder. Regisseur Steven Soderbergh heeft Ocean’s Eleven/Twelve/Thirteen op zijn naam staan maar Side Effects is niet de snelle actie die zijn vorige werk kenmerkt. Side Effects neemt de tijd om een sterk verhaal te vertellen en dat resulteert in krachtige karakters.
Emily (Rooney Mara) is een jonge vrouw met een depressie. Ondanks dat haar vriend (Channing Tatum) na jaren wachten uit de gevangenis komt blijft ze psychische klachten hebben. Uiteindelijk besluit haar psycholoog Jonathan Banks (Jude Law) om een nieuw medicijn voor te schrijven. Dat werkt, maar de bijwerkingen zijn behoorlijk heftig. Wanneer het goed mis gaat en ze onder invloed van het medicijn een strafbaar feit pleegt, belanden Emily en Dr. Banks in een rechtszaak: wie is de schuldige?
Hoewel Emily hier de hoofdpersoon lijkt te zijn, verschuift langzaam de aandacht naar Dr. Banks. Van een doodgewone burger die zijn werk uitoefent verandert hij naar een slachtoffer en antiheld. Jude Law weet goed met oog voor detail een personage neer te zetten dat een ontwikkeling doormaakt. De langzame opbouw en het trage beeld aan het begin van de film is de tijd dubbel en dwars waard, want alle personages (onder andere ook Catherina Zeta-Jones als ex-psycholoog van Emily) worden goed opgebouwd en de film eindigt met een fantastische climax en twist. Side Effects lijkt wel een Hitchcock in de 21e eeuw. Uiteindelijk is de manier waarop het vak van de psychologen en medicatie niet geheel verbeeld zoals het er in de werkelijkheid aan toe gaat, vooral wat betreft ethiek, maar het blijft natuurlijk fictie. In Side Effects weet je niet goed wie je moet vertrouwen en ondanks het ietwat saaie onderwerp (medicijnen en rechtszaken) blijft het de hele film lang spannend.
