
Op zijn debuut na heb ik nu alle films van Wes Anderson gezien. Alleen The Life Aquatic with Steve Zissou miste nog, maar die kan ik nu ook afstrepen. Het is weer een Anderson-film zoals alle anderen: opvallend kleurrijk, uitgesproken typetjes, een gek plot en zijn vaste cast met namen als Bill Murray en Owen Wilson.
De ster van deze avontuurlijke komedie, gebaseerd op ontdekkingsreiziger Jacques-Yves Cousteau, is Steve Zissou (Bill Murray), een onderwater-documentairemaker die beweert een bemanningslid en goede vriend verloren te hebben aan een zeemonster. De media zijn sceptisch, maar gewapend met zijn bemanning, een cameraploeg, stagiaires, zijn ex-vrouw en een journalist gaat hij de zee op om wraak te nemen op het beest. Op het laatste moment meldt een jongeman zich aan (Owen Wilson), die beweert best wel eens Steve’s verloren zoon te kunnen zijn. Steve Zissou is eigenlijk wel over zijn hoogtijdagen heen en de reis verloopt niet helemaal zoals hij zou willen.
Wes Anderson stak maar liefst 50 miljoen dollar in The Life Aquatic with Steve Zissou, wat het zijn duurste film ooit maakt, en dat zie je er vanaf. Ook al maakte de film geen winst. De vele scènes op het water zullen niet goedkoop zijn geweest maar het decor is prachtig, met een levensgrote doorsnede van de boot. Dat geeft een theaterachtige sfeer aan de film, wat nog eens benadrukt wordt door de wollige dialogen en fantasiedieren die in stop-motion her en der te zien zijn. Dat, en het zee-thema, doet erg denken aan de oude verhalen van Jules Verne. Een leuke toevoeging aan de sfeer is de zanger met gitaar die constant Portugese covers van David Bowie speelt. Qua avontuur en stijl is The Life Aquatic typisch Anderson, hoewel er meer actie in de film zit dan je van hem gewend bent. Ook is de hoofdpersoon best wel een lul, wat ook niet verandert gedurende de film. De rol van Willem Dafoe moet ook nog even genoemd worden, die verrassend onderdanig en grappig is. Door de quirky en artificiële stijl zijn de critici verdeeld over The Life Aquatic with Steve Zissou, maar ik zeg: bepaal dat lekker zelf.