Wanneer je denkt aan Ben Stiller denk je waarschijnlijk aan flauwe komedies als Zoolander of Meet the Fockers. Ik in ieder geval wel, en toen ik zag dat Stiller de rol van zowel regie als protagonist op zich heeft genomen met The Secret Life of Walter Mitty was mijn nieuwsgierigheid gewekt. Dat bleek niet onterecht: Stiller laat zien dat hij ook serieus kan acteren en nog een aardig potje kan regisseren.
Hij speelt Walter Mitty, een simpele medewerker van het grote magazine Life. Walter heeft het vooral aan zichzelf te danken dat zijn solo-leven nergens naartoe leidt: hij is een ontzettende dagdromer en meerdere keren per dag is er een moment dat hij even ‘out-zonet’, zoals hij het zelf noemt. Wanneer een belangrijk fotonegatief verdwijnt krijgt hij de taak om deze terug te vinden. Gedreven door liefde (de verschijning van Kristen Wiig) en zijn fantasie gooit Walter zijn leven om, om aan de wereld te laten zien dat hij daadwerkelijk iets waard is.
Met het verhaal zit het wel goed: het is niet voor niets dat het al is geschreven in 1939 en voor het eerst in 1947 werd verfilmd. Scenarioschrijver Steve Conrad (The Pursuit of Happyness) heeft er wel een eigen draai aan gegeven in de 2013 versie. De superieure CGI van tegenwoordig zorgt voor mooie en realistische dagdromen van Walter, waarbij het soms onduidelijk is wat nu echt is en wat niet. Samen met het semi-romantisch plot ligt het feelgood sfeertje er dan ook dik bovenop. Naarmate het einde nadert raakt de spanning wat uit het verhaal, maar dat doet weinig afbreuk aan de film. Stiller en Wiig acteren prima, en Walters gevoelloze baas (Adam Scott) is ook een herkenbaar typetje. De film wordt helaas nergens echt verrassend, maar met beeldschone IJslandse landschappen en fantastische dream sequences is The Secret Life of Walter Mitty de perfecte film voor een avondje met je lief, én goed te kijken met alle generaties.
