Alleen al vanwege de cover zou ik deze film niet snel opzetten (“toch niet weer zo’n young adult film”) maar toen ik zag dat de Wachowski broers (tegenwoordig zussen: ze zijn beiden transgender) achter de regie en het script zitten, werd ik toch wel benieuwd. Het duo is bekend van The Matrix en dus creëer je dan nogal wat verwachtingen. Daarnaast spelen Mila Kunis (That 70’s Show, Family Guy) en Channing Tatum (21/22 Jump Street) de hoofdrollen. Beiden komieken, dus hoe pakt dat uit in een sciencefiction?
Jupiter (Kunis) leeft een eenvoudig leven onder streng toezicht van haar moeder, wanneer ze plotseling wordt geconfronteerd met rare wezens en een man op vliegende schoenen met de volgende boodschap: Jupiter is noodgedwongen een erfgenaam van een intergalactische vrouw van adel, en of ze even haar plaats wil innemen. Hoewel overdonderd ziet ze ook het avontuur in deze kans en dus gaat ze met de man mee – met de nodige hobbels in de weg in de vorm van een groep wezens die haar tegen probeert te houden. Maar leider zijn is niet enkel rozengeur en maneschijn: je hebt ook verantwoordelijkheden en dus komt ze voor een lastige keuze te staan waar alle levens op planeet aarde mee gemoeid zijn.
Jupiter Ascending is een zogenaamde space opera: een heldhaftig verhaal vol actie waarvoor een volledige nieuwe wereld is bedacht (een van de bekendste space opera’s is wel The Fifth Element van Luc Besson). Wat direct opvalt is de gigantische wereld die de Wachowskis hebben geschapen om het verhaal in plaats te laten vinden. Een wereld zo groot dat je er makkelijk een boekenserie van kan maken. Daarom is het ook jammer dat alles in één film van twee uur is gepropt, want het tempo ligt enorm hoog. En dat is dan ook direct het grootste minpunt aan Jupiter Ascending: het is rommelig. De film knalt er meteen in met flink wat actiescènes, maar na een half uurtje komt het verhaal goed op gang, wat best een interessant uitgangspunt heeft: de mens zelf is de alien die ooit de aarde is gaan bewonen. De spetterende beelden worden begeleid door een sterke soundtrack en ook de bekende bullet time van de Wachowskis is terug in de vorm van super-slowmo-vechtscènes. Verrassend genoeg blijkt Mila Kunis het als actieheldin erg goed te doen, zelfs beter dan als komiek. Tatum kan daarentegen beter flauwe komedies blijven maken, want hij is in deze film simpelweg saai. Ten slotte is een van de ‘schurken’ nog een opvallende verschijning; hij praat (expres) heel onnatuurlijk, wat op je zenuwen kan werken, en wordt gespeeld door Eddie Redmayne (The Theory of Everything en Fantastic Beasts). Jupiter Ascending is dus niet per se een young adult film en bij lange na geen The Matrix, maar heeft wat leuke elementen. Jammer dat het geen trilogie of serie is.
