Sommige films blijven jaren op de plank liggen voordat er iets mee gedaan wordt (bijvoorbeeld Sausage Party of Goosebumps) en hetzelfde is het geval met het waargebeurde verhaal van Hacksaw Ridge. Persoonlijk zijn wij niet zo van de oorlogsfilms omdat ze zich vaak beperken tot een hoop geweld en kabaal, maar Hacksaw Ridge weet de juiste balans te vinden. Bovendien kreeg dit nieuwe werk van Mel Gibson als regisseur een 10 minuten durende staande ovatie, dus dan zijn we natuurlijk wel benieuwd.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog besluit de religieuze maar simpele Desmond Doss het leger te dienen. Niet als soldaat maar als verpleger, want hij weigert om een wapen vast te pakken – laat staan af te vuren. Natuurlijk krijgt hij veel weerstand van zijn collega’s die graag ten strijd trekken, maar Desmond houdt vol. We zien hoe hij van streng opgevoed jongetje uitgroeit tot een man die een enorme wilskracht heeft en niet weet wat ophouden is.
Met bijna 2,5 uur neemt Hacksaw Ridge ruim de tijd om het verhaal de aandacht te geven die het verdient. Voordat het daadwerkelijke oorlogsgeweld losbarst wordt de biografie van Desmond rustig uiteen gezet waardoor je hem goed leert kennen. Desmond (gespeeld door Andrew Garfield, beter bekend als ‘Spider-man uit de vervolgfilms’) heeft wel iets weg van Forrest Gump en het is daarom bijna onmogelijk om hem niet te mogen. Sowieso is de casting erg goed gedaan, niet alleen van Desmond maar ook van zijn sergeant en andere directe collega’s. Opvallend is komedieacteur Vince Vaughn in de rol van sergeant Howell, die geen greintje humor meer in zich lijkt te hebben (in dit geval dus positief!). Het verhaal over Desmond Doss zou al sinds de jaren 50 verfilmd worden en we mogen blij zijn dat het zo lang heeft geduurd, want de slagveld-scènes zijn met de huidige filmtechnieken werkelijk prachtig met mooie onvoorspelbare shots, een sterk kleurcontrast en toch nog aardig wat bloed en geamputeerde ledematen. Ondanks de lengte van de film is de spanning ook in orde: net genoeg romantiek, niet teveel pure actie. Hacksaw Ridge is echter wel een typische oorlogsfilm door de ogen van Hollywood geworden waarin de held oneindig ver de hemel in wordt geprezen, vergezeld door veel geweld – wat eigenlijk heel tegenstrijdig is met het pacifistische hoofdpersonage. Ook worden Japanners weinig subtiel neergezet als monsters. Liefhebbers van echte actiefilms zullen zich in de eerste helft van Hacksaw Ridge misschien vervelen, maar verder biedt deze productie voor ieder wat wils.
