De dreuzelwereld kent On the Origin of Species van Charles Darwin, de tovenaarswereld kent Fantastic Beasts en Where to Find Them van Newt Scamander. In de Harry Potter-reeks werd dit personage, een magizoöloog in het begin van de twintigste eeuw, tussen neus en lippen wel eens genoemd en vorig jaar is de spin-off van start gegaan. Dit is tevens J.K. Rowlings schrijfdebuut van een filmscenario dus ondanks dat het een Amerikaanse productie is zou je het bekende Harry Potter-sfeertje wel verwachten. Resultaat: een Amerikaanse Harry Potter voor volwassenen.
De Britse Scamander is in zijn jonge jaren op zoek naar een magisch beest in Amerika en neemt daarbij een koffer vol magische wezens met zich mee – zijn persoonlijk miniverse. De zoöloog is echter behoorlijk onhandig en al snel ontsnappen er enkele wezens in het drukke New York, wat natuurlijk volstrekt tegen de regels is. Terwijl de geheime New Yorkse tovenaarsgemeenschap Scamander op het spoor is om hem op te pakken, probeert hij met zijn nieuwe vrienden (een sullige alleenstaande dreuzel en twee behulpzame heksenzussen) de magische wezens weer te vangen.
Dit klinkt als een eenvoudig verhaal maar net als bij Harry Potter lopen er bredere thema’s langs de rode draad. Zo speelt de spanning tussen tovenaars die de macht over de wereld willen grijpen en tovenaars die de magische wereld voor de ‘gewone mensen’ willen verbergen, een grote rol. Je moet dan ook wel bekend zijn met de Harry Potter-wereld om Fantastic Beasts and Where to Find Them goed te kunnen begrijpen. De opzet van de film is erg Amerikaans, wat betreft storytelling en introductie van personages, maar toch is die komische laag met Britse humor zichtbaar – vooral door de sullige dreuzel die een vrij prominente rol heeft in de eerste helft van de film. Sowieso is het acteerwerk goed op niveau, zowel van Eddie Redmayne die een licht autistische Scamander speelt als van Ezra Miller, die steeds vaker als gevoelige en depressieve tiener om de hoek komt kijken. Ook hier weet hij de film een donker randje te geven. Omdat dit verhaal zich 70 jaar eerder afspeelt dan Harry Potter is de sfeer net iets anders dan het middeleeuws-uitziende Hogwarts: diezelfde prachtige shots met magische objecten die een eigen leven leiden in prachtige enorme gebouwen, maar dan industrieel jaren 20. De filmmuziek is daarentegen minder nadrukkelijk aanwezig en ondanks het gemis van de nieuwigheid van de betoverende wereld die onder onze eigen realiteit schuil lijkt te gaan, is deze spin-off een aanrader voor fantasy-liefhebbers. Er is aangekondigd dat dit een vijfdelige reeks gaat worden, dus nog genoeg om naar uit te kijken!
