Wij waren op zoek naar een rustige, leuke comedy en kwamen uit bij Flipped. De film is een adaptatie van het gelijknamige boek van Wendelin van Draanen (helaas geen Nederlandse roots) en volgt ongeveer hetzelfde verhaal. Ik heb het boek zelf nooit gelezen, maar na het zien van de film denk ik dat het verhaal als boek erg goed werkt. Als film helaas iets minder.
Flipped draait om twee tieners, net voor de pubertijd, die al jaren elkaars buren zijn. Ze zitten op dezelfde school en voelen zich enerzijds tot elkaar aangetrokken, en anderzijds stoten ze elkaar af. Daarmee is het plot wel uitgelegd, maar de manier van vertellen is veel belangrijker in dit geval: als kijker zien we regelmatig dezelfde gebeurtenissen waarin afwisselend de jongen (Calan McAuliffe) en het meisje (Madeline Carroll) in de ik-persoon hun belevenissen vertellen. Dit krijgt al een snel hij-zei-zij-zei effect, en dat is ook precies waar de film om gaat: perspectief.
Het is jammer dat er zoveel is gewerkt met voice-overs, want het wordt zo bijna een luisterboek. Ook de ‘dubbele’ scènes gaan na een tijdje toch wel vervelen. Gelukkig zijn de acteerprestaties van de tieners best oké en hebben ze een aardige chemie op het witte doek. Het is dan ook fijn eens een romkom te zien waarin de hoofdrolspelers écht onschuldige kinderen zijn met geloofwaardige achtergrondverhalen, en die zich daadwerkelijk ontwikkelen in de film. Waar de karakters zo mooi zijn uitgewerkt en uitgebeeld, zo laks is er omgegaan met de manier waarop het verhaal wordt verteld. Zo is het aan de omgeving nauwelijks te zien dat dit verhaal zich in de jaren ’60 zou afspelen. Mocht je echter op zoek zijn naar een film waarin het verhaal echt centraal staat, dan is Flipped een prima keus voor een luchtig coming of age drama waar iedereen zich wel in kan vinden.
