Niet lang geleden keken we nog Tremors, een klassieker in het genre van de horrorkomedie. Dat het genre nog lang niet dood is laat Grabbers blijken: met verschillende verwijzingen naar Tremors en zijn soortgenoten is Grabbers een echte komedie waar horror- en science fiction elementen in zijn verwerkt. Als de film dan ook nog zo Iers is als het maar zijn kan, ben je verzekerd van een potje lachen.
In het kleine Erin Island in Ierland valt een agente (Ruth Bradley) tijdelijk in voor een collega en moet ze samenwerken met de lokale politie (Richard Coyle). Zoals elke Ier kijkt deze cop regelmatig te diep in het glaasje, wat voor de broodnuchtere agente natuurlijk even wennen is. Een lokale visser stuit plotseling op dode walvissen en levende alien-achtige beesten, welke geen goed nieuws komen brengen. Al snel is het hele eiland in gevaar voor de kwaadaardige aliens, maar er is nog hoop: de aliens houden niet van alcohol. Dan zit er maar één ding op: zo dronken mogelijk worden voor een kans op overleving.
Voor een Ierse film is dit natuurlijk een hilarisch concept vol zelfspot. Agent en alcoholist O’Shea neemt het dan ook allemaal niet te serieus, terwijl de nuchtere nieuwkomer juist volgens het boekje wil werken. De bijrollen bestaan uit een echte Ierse visser, een nerdy wetenschapper, en een hele groep dorpelingen; de dorpse gezelligheid is erg goed overgebracht. De CGI voor de aliens ziet er prima uit en het ontwerp van de monsters is cliché, maar wel leuk uitgewerkt. Omdat iedereen voor een groot deel van de film dronken is bestaan de meeste scènes uit ongecontroleerde domme acties wat soms voor herhaling zorgt, maar onverwachte jump scares doorbreken dat her en der. Grabbers is dus verre van ‘kwaliteit’, maar zeker een aardige sci-fi/horror/komedie die uitstekend werkt met een groep mensen en een krat pils.
