Friday is een film in een genre dat eigenlijk niet meer bestaat. Het is een stonerkomedie in de jaren 90, duidelijk geschreven voor een Afro-Amerikaanse doelgroep uit de jaren 90. Maar als liefhebbers van het stonergenre moesten wij kaaskoppen Friday natuurlijk ook gezien hebben. Al is het maar om de referentie ‘Bye, Felicia’, die mede door RuPaul’s Drag Race bekend is geworden, in levende lijve te kunnen ervaren.
Craig (rapper Ice Cube) is een arme maar lieve kerel die zijn maat Smokey (Chris Tucker, die later Rush Hour ging doen) uit de brand helpt. Smokey heeft namelijk bijna de hele voorraad wiet van zijn drugsdealer zelf opgerookt, en zijn dealer wil op diezelfde avond zijn geld zien. Samen proberen ze een oplossing te vinden, terwijl de tijd langzaam voorbij tikt en ongure figuren uit de buurt ze blijven lastigvallen.
Friday is eigenlijk hopeloos verouderd, met stereotype slapstick die je zelfs in een moderne Adam Sandler-film niet meer vindt. Maar daardoor is het wel een tijdscapsule geworden. Ice Cube zelf is niet echt grappig, noch acteert hij goed, maar Tucker en John Witherspoon, die Craigs vader speelt, compenseren dat ruimschoots – mits je de vele wc-grappen door de vingers ziet. Ondanks de onderbroekenlol heeft Friday best een serieuze ondertoon; het plot wordt voortgedreven door een subtekst van drugsgebruik door verveling, de machocultuur in de armere wijken van waar het zich afspeelt en het bijbehorende geweld. Al valt dat misschien gewoon op in hindsight. Friday is het debuut van regisseur Gary Gray, die later sterke(re) titels ging maken als Straight Outta Compton. Voor ons is Friday geen komedie die we nog een keer zullen kijken, maar als onderdeel van de tijdsgeest in de jaren 90 in Amerika is het best vermakelijk.
