Airplane!

Omdat het volgens pulpkenner Ronald Simons de grappigste film ooit is – en dit ook nog eens empirisch ondersteund lijkt te worden door een onderzoek naar het gemiddeld aantal lachen per minuut – besloten wij Airplane! te kijken. In een hittegolf is er altijd wel behoefte aan een luchtige film en aangezien we films uit de jaren ’80 meestal melig vinden moest ‘ie wel goed scoren. Maar of het ook de leukste film ooit is? Gelachen hebben we zeker, maar helaas maakt Airplane! zijn rep niet helemaal waar.

Ted Striker (Robert Hays) is een taxichauffeur die bij zijn meisje Elaine (Julie Hagerty) in het vliegtuig stapt nadat zij – als stewardess zijnde – een overplaatsing naar Chicago heeft aangevraagd. Elaine en Ted hebben een lange romantische geschiedenis, die niemand interesseert behalve hunzelf, maar na Teds dienst als oorlogspiloot zijn zij helaas uit elkaar gegroeid. Tijdens Teds wanhopige poging om Elaine terug te winnen blijkt er een vreemde ziekte uitgebroken in de vliegtuig, die een voor een alle vreemde snuiters aan boord lijkt te vellen.

Airplane! is een klassieker onder de parodiefilms, en zeker als je zelf ook graag meer hedendaagse parodieseries (Family Guy, Community) volgt, zul je minst de helft van het dialoog al ooit in je leven gehoord hebben. Dit in combinatie met het feit dat er slechts een flinterdun leidend verhaal om de grappen heen is gebouwd maakt Airplane! wellicht niet meer de comedy-beleving die hij 30 jaar geleden was. Dat is meteen ook het enige nadeel van Airplane!, die verder een fijn tempo heeft en tjokvol leuke one-liners en slapstick zit. De komische timing van alle acteurs is briljant en Airplane! pretendeert ook niet een diepere laag te hebben onder alle lachsalvo’s, wat verfrissend afsteekt tegen de meer zwarte, politieke, humor van tegenwoordig. Met vrienden deze film kijken wordt sowieso leuk, met oudere familie – feest der herkenning – ook nog, maar ik betwijfel of Airplane! ook de generatie van eind jaren ’90 nog weet te vermaken.