Voor mijn verjaardag kreeg ik een flinke stapel films van een vriendin die mijn filmsmaak goed kent. Een daarvan is Day of Wrath, volgens de cover ‘in de lijn van Highlander’ – waarschijnlijk omdat in beide films Christopher Lambert de hoofdrol speelt in een middeleeuws tijdperk. En dan weet je van tevoren dat er geen meesterwerk op je ligt te wachten, maar een kneuterige actiefilm die zichzelf iets te serieus neemt, en daarom best leuk kan zijn.
In Day of Wrath volgen we de alcoholverslaafde sheriff Ruy in de tijd van de Spaanse inquisitie. Hij krijgt verschillende geheimzinnige moorden op z’n bord, die hij bij zijn leider maar moeilijk kan bewijzen omdat al het bewijs telkens verdwijnt. Hoe dichter hij bij de kern lijkt te komen, hoe meer weerstand hij ervaart. Er blijkt een complot gaande te zijn waar hij dieper in zit dan hij kon denken.
Als je Day of Wrath start heb je het gevoel naar een film uit de jaren 80 te kijken door het eenvoudige en fletse decor. Telkens worden dezelfde camerastandpunten gebruikt, wat een beetje goedkoop maar ook theaterachtig aanvoelt. Schrijver/regisseur Adrian Rudomin maakte slechts één film eerder en zijn magere ervaring in filmmaken weerklinkt ook in de slechte editing, choreografie en regie. Tot zo ver is Day of Wrath vooral lachen om de kwaliteit, maar het plot maakt een verrassende ontwikkeling door waardoor de film je toch weet te grijpen. Historie, religie en het detective-genre komen hier samen en ondanks de dubieuze verbeelding van hoe het leven er toen uit zag zet Day of Wrath toch een leuk sfeertje neer. De film draait uiteindelijk meer om het historische verhaal en de zoektocht van de sheriff, en was als boek of script misschien beter geweest. Leuk als je geïnteresseerd bent in de Spaanse inquisitie, maar daar blijft het ook bij.
