Soms is het leuk om eens iets anders te kijken dan de grote blockbusters – je kan immers niet altijd toegeven aan de sociale druk. Een onbekende indie-film is wel een risico, want voor hetzelfde geld slaat het de plank flink mis. Dat was met Dave Made a Maze ook het geval, want hoewel de trailer vol kartonnen knutsels er super creatief uit ziet, was het de vraag of het verhaal ook weet te boeien.
De film begint bij de titel: de creatieve Dave heeft van karton een hutje gemaakt in het appartement van hem en zijn vriendin. Zijn vriendin wilt dat hij eruit komt, maar hij zegt dat dat niet kan. Hij heeft nog nooit een project afgemaakt en hij is vastbesloten om dat nu wel te doen. Bovendien geeft hij aan dat het van binnen veel groter is dan het lijkt. En inderdaad, wanneer de media er lucht van krijgt gaan ze met een groepje het kartonnen bouwsel in en blijkt het van binnen een gigantisch doolhof (of eigenlijk een labyrint: met booby traps en al) te zijn. Maar waar is Dave?
Het idee is conceptueel en leuk bedacht: het doolhof staat natuurlijk symbool voor Dave’s onvermogen om een project af te ronden en zijn roep om hulp. De claustrofobische kartonnen omgeving is mooi in beeld gebracht en door de kleine ruimtes voelt soms aan als een modern theaterstuk, en niet zozeer als een komische avonturenfilm. Helaas is er meer nodig dan een leuk concept om een film te doen slagen, en daar gaat het toch mis. Het acteerwerk is ronduit matig en de dialogen verlopen stroef. Komisch bedoelde scènes vallen teveel in herhaling en het einde is ook niet erg bevredigend. Dit is het regiedebuut van Bill Watterson, maar het is wel gebleken dat hij nog niet genoeg ervaring heeft opgedaan na al zijn bijrolletjes in B-films en series. Dave Made a Maze is dus leuk om te zien als een low-budget uitgewerkt concept, maar mist toch kwaliteit om echt iets met je te doen.
