Vreemd genoeg hebben wij Unbreakable, een film van twist-meester M. Night Shyamalan helemaal gemist toen hij uitkwam in 2000. En dat terwijl spannende thrillers met bovennoten van het bovennatuurlijke, zoals IMDb het zo mooi zegt, waanzinnig populair waren toen we in groep 8 zaten. Des te leuker was het om hem tegen te komen op de On Demand lijst en hem als filmfanaat te kunnen ervaren, want op de basisschool keken we toch iets anders naar films dan nu.
Centraal in Unbreakable staan David (Bruce Willis) en Elijah Price (Samuel L. Jackson). Elijah heeft een moeilijke jeugd waarbij hij veel tijd in ziekenhuizen moet doorbrengen, terwijl David als sterke beveiligingsagent in alles zijn tegengestelde lijkt. Helaas voor David heeft hij wel veel problemen met zijn vrouw Audrey (Robin Wright) die hij al kent sinds zijn jeugd en waarbij na een jarenlang huwelijk de vonken er een beetje vanaf zijn. Als hij terugkomt van een sollicitatie in New York, wat zijn verhuizing zou betekenen, ontspoort echter zijn trein en overleeft hij als enige een verschrikkelijke crash. Dit is de reden voor Elijah om David veelvuldig op te zoeken en hem te overtuigen van zijn bizarre theorie.
Sowieso krijgt Unbreakable een +1 vanwege de opmerking van Elijah’s moeder in het begin van de film zegt wanneer ze haar zoon een strip geeft: “They say this one has a surprise ending”. Een perfecte foreshadowing van de film natuurlijk en precies wat iedereen van Shyamalan verwacht. Daarnaast is de soundtrack mooi en passend bij de film en zet iedereen, met als persoonlijk favoriet Jackson, een sterke rol neer. Maar de uitblinker is het camera-werk: lange establishing shots worden afgewisseld met point of view close-ups en naarmate het plot vordert wordt in stilistische elementen het nieuwe genre van de film steeds meer benadrukt. Klinkt dat vaag? Nou en of! Maar dat is dan ook de reden om Unbreakable te kijken als je hem destijds nog niet hebt gezien of om de film de re-watch te geven die hij verdient.
