De grote Europese productie van afgelopen jaar was misschien wel Turist, internationaal bekend onder de naam Force Majeure. Met de lente in het verschiet zagen wij onze kans schoon deze op-en-top winterse film nog even te zien, voordat je in je korte broek op het terras zit. Daarnaast weten de meeste volgers van Film of the Day inmiddels wel dat wij een voorliefde hebben voor Zweedse films.
Tijdens een gezinsvakantie in de Franse Alpen worden vader, moeder en de twee kinderen even de stuipen op het lijf gejaagd als er een lawine op hen af komt. Het vallen er geen slachtoffers, maar vader Tomas (Johannes Kuhnke) heeft wat uit te leggen: zonder twijfel rende hij weg van zijn familie en kwam, toen het gevaar geweken was, weer rustig zitten alsof er niets aan de hand is. Moeder Ebba (Lisa Loven Kongsli) kan het hem niet vergeven dat hij zijn vrouw en kinderen in zo’n situatie achterliet, maar Tomas blijft ontkennen. Daar zit je dan, middenin de Alpen in een relatiecrisis, met twee kinderen.
Het gevoel dat Ebba overkomt wanneer ze zich in de steek gelaten voelt door haar eigen man, is echt goed neergezet. Ze probeert het luchtig te houden in het bijzijn van de kinderen maar wanneer twee goede vrienden op bezoek komen kan ze niet anders dan passief-agressief haar emoties tonen. De spanning wordt steeds verder opgebouwd en het is soms bijna frustrerend om te zien. Bij vlagen doet de sfeer dan ook denken aan de film Carnage. De acteerprestaties zijn bij elk personage uitmuntend en erg natuurlijk, het is soms net alsof je naar een documentaire zit te kijken. De emotionele spanning krijgt extra nadruk door de serene, grootste omgeving van de Franse Alpen die in beeld zijn gebracht met prachtige shots, begeleid door sterke klassieke muziek. De typische Scandinavische manier van filmen, waarbij shots makkelijk 5 minuten kunnen duren, is ook weer aanwezig. Toch is er niet enkel lof voor Turist, want soms wijkt de film teveel af van de rode draad en zitten er scènes tussen die je als kijker niet goed kan plaatsen. Sommigen critici schilderen dit af als donkere humor, maar het komt toch erg onsamenhangend over. Ondanks dat het einde daar een beetje onder te leiden heeft scoort Turist vooral op het emotionele en cinematografische vlak erg goed.
