In alle eindejaarslijstjes was er één film die steevast in het rijtje stond: The Lobster. Alsof dat niet genoeg reden is om deze arthouse film te gaan kijken is ook de premise prikkelend genoeg om dit absurde verhaal mee te maken. De Griekse regisseur en schrijver Yorgos Lanthimos heeft al eerder films gemaakt, maar die zijn nooit erg bekend geworden buiten de Griekse landgrenzen.
In een dystopische wereld volgen we David (Colin Farrell), een single man. Volgen de regels in deze wereld moeten alle singles naar een hotel om in 45 dagen een partner te vinden die perfect aansluit bij jouw onderscheidende karakteristieken. Lukt dat niet, dan wordt je veranderd in een dier en het bos in gestuurd. Waarom deze regel er is of hoe die transformatie plaats vindt is onbekend, maar het lijkt net zo bij het leven te horen als de dood. David doet zijn uiterste best om een passende partner te vinden, maar net zoals zijn nieuwe vrienden (waaronder John C. Reilly, die ook als comedian erg goed is) heeft hij daar moeite mee.
Dit is een erg interessant en enigszins absurd idee en had erg leuk uitgewerkt kunnen worden. Lanthimos heeft er echter voor gekozen om de ontwikkeling van personages op de achtergrond te houden en het concept leidend te maken. Zo zijn de acteurs emotieloos en praten ze alsof ze een handleiding voorlezen, waardoor je weinig betrokken raakt. De focus op het concept zet je wel degelijk aan het denken, maar het gaat ten koste van de mate waarin je wordt meegevoerd. The Lobster mist hierin net teveel structuur. Je hoort veel over deze wereld, maar je krijgt uiteindelijk weinig bewijs. Het blijft dus onduidelijk hoe serieus je die wereld moet nemen (is het niet gewoon een complot?) en dat is uiteindelijk toch onbevredigend. Je zou er ook een maatschappijkritisch thema in kunnen lezen: mensen zijn beesten en denken enkel in dichotomieën. Met de sfeer zit het sowieso wel goed: de vreemde manier van acteren, de natuurlijke beelden (er is nauwelijks kunstlicht gebruikt) en de zeer feitelijke en afstandelijke manier waarop mensen met elkaar om gaan, zijn een wereld op zich. The Lobster is niet het meesterwerk wat ik had verwacht, maar laat wel zien hoe een film er óók uit kan zien.
Het was een film die anders was en dat zal niet bij iedereen in de smaak vallen, maar ik vond hem erg boeiend.