Als kind heb ik deze Disney klassieker wel 100 keer gezien, en het blijft leuk. Iedereen kent ‘wat je van beren leren kan’ wel, en de naam Mowgli zal de meesten ook bekend in de oren klinken. Wij waren wel in voor een avondje nostalgie en keken na vele jaren weer naar The Jungle Book. In het Nederlands natuurlijk!
Middenin de jungle wordt een kind te vondeling gelegd. Nadat een roedel wolven het kind opgevoed hebben neemt de zorgzame panter Bagheera de puberjaren voor zijn rekening. Mowgli is nieuwsgierig en blind voor het gevaar van de Jungle, zoals de slang Kaa en tijger Shere Khan. Baloo de beer wordt zijn tutor in het wegwijs maken in de jungle totdat het tijd wordt om hem terug te brengen naar de mensenwereld, iets waar Mowgli niet bepaald naar uit kijkt.
Als je als kind deze film ziet is het een leuke animatie, maar nu zie je toch veel cultuurkritische elementen. Zo zijn de apen duidelijk neergezet als – in onze wereld – gekleurde mensen, met als naar ondertoontje dat zij opkijken tegen ‘de mens’ (oftewel: de blanke mens). Gelukkig is het niet allemaal racisme, want één van de olifanten is duidelijk een stonede yup en de gieren verbeelden The Beatles. Het is dan ook niet vreemd dat er talloze studies zijn gedaan naar betekenisgeving in The Jungle Book (Disney staat niet bekend om zijn subtiliteit). The Jungle Book is nog steeds een leuke film, met diverse aanstekelijke liedjes en voor die tijd prachtige (handgetekende!) animaties.
