The Imitation Game

Geschikt voor filmavond Geschikt voor filmavond
Geschikt voor familie Geschikt voor familie
Cijfer op IMDb
8.5
The Imitation Game

Afgelopen maanden doken ineens twee bio pics op: een over Stephen Hawking en een over Alan Turing. The Theory of Everything staat nog op ons lijstje, maar we weten nu al dat het moeilijk wordt om The Imitation Game te overtreffen. Het verhaal over het wiskundig genie tijdens de Tweede Wereldoorlog is krachtig en origineel in beeld gebracht.

Turing is een vreemde eend in de bijt tijdens zijn jongere jaren, want hij maakt moeilijk vrienden en is slecht in het herkennen van ironie en sarcasme. Hij blijkt echter ontzettend goed te zijn in het kraken van codes, en wordt dan ook op zijn 27ste aangenomen door de geheime dienst van Engeland om de Duitse encryptie-machine Enigma te ontcijferen zodat de oorlog gestopt kan worden. Daar werkt hij samen met verschillende wetenschappers, waaronder één vrouw: Joan Clarke (Keira Knightley). De sterke aantrekkingskracht tussen de twee zorgt voor een goede samenwerking, maar Turing is de gemakkelijkste niet.

De oorlog speelt zich op de achtergrond af en Turing staat echt centraal in dit verhaal. Dat maakt de film zo goed: we maken van dichtbij mee hoe hij tegen verschillende dilemma’s aanloopt, op werk maar ook persoonlijk gebied. Geleidelijk aan wordt steeds meer aandacht besteed aan het feit dat Turing homoseksueel was, en daar (onterecht) voor gestraft is. Dit resulteert in een flinke moraal maar dat staat de kwaliteit van de film zeker niet in de weg. Op hoger niveau gaat het niet alleen over gender, maar ook over oorlogspolitiek en hoe mensen met elkaar om gaan. Benedict Cumberbatch, die Turing speelt, is inmiddels een bekend gezicht in de filmwereld en hoewel je kan argumenteren dat hij last heeft van het ‘Johnny Depp syndroom’ (in elke film hetzelfde typetje spelen) zet hij de vastberaden maar onaangepaste Turing sterk neer. Met prachtige klassieke muziek en een rustige cameravoering is The Imitation Game geen moment saai. Die kan de Noorse regisseur Morten Tyldum, die een vrij nieuw gezicht is in de Engelse filmproductie, in z’n zak steken. Dat je van deze film ook nog eens wat opsteekt zorgt ervoor dit spannend drama een must see is.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Je mag gebruik maken van deze HTML tags en attributen: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>