Sommige films lijken op het eerste gezicht een standaard genrefilm. Dat dachten wij ook van The Guest, maar we werden verrast. Het schrijver/regisseur duo Simon Barrett en Adam Wingard kwam in 2011 met de horror You’re Next, dat ook al net zo onvoorspelbaar was. The Guest is echter een stuk beter en geeft een dikke knipoog naar jaren ’80 B-horrorfilms.
De Petersons en hun twee kinderen zitten nog in de nasleep van een rouwperiode om hun in de oorlog omgekomen zoon, wanneer een vreemdeling aanbelt. Hij (Dan Stevens) zegt een goede vriend van hun zoon te zijn en heeft beloofd te zorgen voor diens familie. Ze vertrouwen hem direct om zijn grote blauwe ogen en broer en zus (Maika Monroe, die nu in It Follows te zien is) kunnen ook goed met hem, David, opschieten. Na enkele dagen vallen er echter doden in het dorpje en steeds meer pijlen staan op David gericht. Is hij wel wie hij zegt te zijn?
Dat is natuurlijk een retorische vraag, maar de ware spanning zit hem dan ook in wie hij wél is en waarom hij zon goede vriend wil zijn voor de familie. Wat dat betreft is het een echte thriller, maar er zijn voldoende horrorelementen aanwezig: een tamelijk hoge bodycount en de typische karakterisering van de personages (de sexy bad guy, het alto meisje, en de nerdy jongen) zorgen ervoor dat je genoeg hersenloze entertainment krijgt – hoewel de personages eigenlijk best snugger zijn. Het lettertype van de betiteling, de kleding, de cinematografie, de jaren ’80 Duitse elektronica soundtrack (die erg goed is!) en een algehele X-files achtige stijl zijn regelrechte verwijzingen naar ouderwetse horrorfilms. De eindscène doet daar nog een flinke schep bovenop. Het thema van de house intruder is de makers met You’re Next natuurlijk wel bekend, maar ook dat is typerend voor eighties horror. Voeg daar een bijrol voor Joel David Moore, een persoonlijk favoriet uit Grandma’s Boy, dan scoor je bij al extra punten. Al met al is The Guest vooral een ode aan de oude mystery-horrorfilms maar verrassend origineel in zijn uitvoering.
