Er zijn nog maar een paar films van sprookjeschepper Wes Anderson en dan heb ik al zijn werk gezien. The Darjeeling Limited is er zo eentje waar ik nooit eerder aan toe ben gekomen. Zonder iets over de film te lezen of te zien werd Netflix aangezwengeld, want zeg nou eerlijk: een film van Anderson kan gewoon niet tegenvallen.
The Darjeeling Limited verwijst naar een trein door India. Aan boord zijn drie broers (Owen Wilson, Adrien Brody en Jason Schwartzman) die op zoek zijn naar spiritualiteit. Of eigenlijk is het de oudste van het stel, Francis, die zijn twee broertjes erin heeft geluisd om met hem deze bijzondere reis te maken – ook al hebben ze jarenlang weinig contact gehad. Hoewel Francis een nauwkeurig schema heeft opgesteld met de meest spirituele bestemmingen in India, loopt de reis niet bepaald soepel. Zeker niet wanneer Francis eigenlijk een andere reden voor de reis blijkt te hebben.
Al vanaf de eerste minuut wordt je getrakteerd op de typische stijl van Wes Anderson: felle pastelkleuren, slow-motion, bombastische muziek en snelle en subtiel grappige dialogen. Uniek aan deze film is het veelvuldig gebruik van de pan-beweging van de camera die je heen en weer slingert in een gesprek. Anderson is dol op familierelaties, zo ook in The Darjeeling Limited, en hij weet de karakters van de drie broers heel gelijkmatig en komisch duidelijk te maken. De acteurs spelen ieder fantastisch en heel herkenbaar hun rol van jongste, middelste en oudste broer. Maar het plot lijkt ook een kritische noot te hebben: het houdt je een spiegel voor van de stereotype “blanke rijke mannen op zoek naar spiritualiteit” waarbij ze alles veel te letterlijk nemen. Een grappig contrast met de sprookjesachtige omgeving, begeleid door mooie Indiase muziek. The Darjeeling Limited is niet mijn favoriete Anderson-film, maar is een absolute aanrader om lekker bij weg te dromen.
