Wij zijn best wel fan van Andy Samberg. In de serie Brooklyn Nine Nine is hij hilarisch, zijn satirische boyband The Lonely Island heeft meerdere hitjes gehad en nu brengt hij in Popstar beide werelden samen. Althans, dat hopen we natuurlijk, want of zijn flauwe humor het anderhalf uur vol houdt was nog maar de vraag.
Samberg gaat behoorlijk meta in het verhaal van Popstar: Never Stop Never Stopping. Hoewel ze niet hun eigen namen gebruiken spelen de leden van The Lonely Island hier een boyband die uit elkaar gaat (overigens schreven ze ook met z’n drieën het verhaal). Andy (hier Conner) probeert het solo maar dat mislukt faliekant, waarna hij er alles aan doet om zijn faam te behouden.
De film is opgezet als een mockumentary en lijkt ook gezien het thema erg op This Is Spinal Tap, alleen is het 32 jaar later een popgroep in plaats van een rockband. Het plot is minimaal, maar het draait natuurlijk om de humor in Conners omhooggevallen ego en de lyrics van de vele liedjes die echt helemaal nergens over gaan. Wat dat betreft is het anderhalf uur The Lonely Island, maar ook dat zou gaan vervelen. De film komt nooit echt op gang, je hebt geen idee waar ze naartoe proberen te werken en de liedteksten zijn ook gewoon minder scherp dan de singles die de jongens uitbrachten. Allicht vinden Amerikanen Popstar leuker dan wij vanwege de vele cameo’s van celebrities uit de muziekwereld, maar wij moeten eerlijk toegeven dat we er maar een handjevol herkenden. Popstar: Never Stop Never Stopping is voor ons dus een misser, maar als je The Lonely Island of Andy Samberg nog niet kent heb je misschien minder hoge verwachtingen en kan je er best een leuk avondje mee hebben.
