Wie had ten tijde van de eerste Harry Potterfilm gedacht dat Daniel Radcliffe later zo’n specifieke smaak voor films zou krijgen? Na experimenteel theater (iets met naakt en een paard) koos hij in Horns en Swiss Army Man voor opvallend bevreemdende rollen. Ik hou daar wel van, dus toen ik hoorde dat Radcliffe in de overdadige actiefilm Guns Akimbo speelde duurde het niet lang tot ie op mijn scherm verscheen.
In een iets gewelddadigere wereld dan de onze wordt er het spel Skizm gespeeld waarbij bekende criminelen elkaar moeten uitmoorden, dat vervolgens live wordt gestreamd. Miles (Radcliffe) is een eenzame gameontwikkelaar die ‘s avonds graag dronken en vervelend wordt in de game-chats. De organisatie van Skizm besluit hem te dwingen mee te doen met het spel en schroeft twee pistolen vast aan zijn handen. Zijn eerste death match: de trigger happy en onverslaanbare Nix (Samara Weaving, toevallig onlangs ook gezien in The Babysitter). Miles gruwelt van echt geweld, maar daar zal hij zich toch overheen moeten zetten als Skizm het leven van zijn ex-vriendin in gevaar brengt.
Vastgeschroefde pistolen aan je handen is natuurlijk een absurd idee, en de hele jaren 90 Mad Max vibe die de organisatie van Skizm uitstraalt (met aan het hoofd de geweldige Ned Dennehy die we eerder zagen in de serie Good Omens) is te belachelijk voor woorden. En dat maakt Guns Akimbo – wat het dragen van twee wapens betekent – juist zo leuk. De film voelt aan als een game met een constant tollende camera, onnatuurlijk blauw en roze licht vanuit elke hoek, grafische effecten, oneliners, en zelfs de bewegingen van personages voelen aan alsof het computer-gegenereerde figuren zijn. Regisseur en schrijver Jason Lei Howden, die veel ervaring heeft in visuele filmeffecten, geeft je geen moment rust en onder een soundtrack van upbeat technotracks en metalcovers vliegen de verwijzingen naar klassieke vechtspellen als Mortal Kombat en Doom je om de oren. Radcliffe speelt zijn rol als mislukte, bange nerd met erg veel plezier en Weaving is met haar bijna kunstmatige verschijning een leuke tegenspeler. Deze Nieuw-Zeelandse achtbaan van neonlicht en stroomversnellingen is zeker niet voor iedereen weggelegd, maar sowieso een feest voor het oog.
