Op een regenachtige zondagmiddag kregen we zin in een knallende blockbuster. In IMAX 3D, want op een of andere manier hadden we die ervaring nog steeds niet mee mogen maken. Alita: Battle Angel, gebaseerd op een manga, is geregisseerd door Robert Rodriguez en als je zijn werk een beetje kent ben je verzekerd van twee dingen: kinderen en keiharde actie. Rodriguez heeft nooit teleurgesteld en die traditie zet hij voort met Alita.
In de verre toekomst is het heel normaal dat je sleutelt aan je lichaam; de mens leeft samen met cyborgs in alle soorten en maten. Cyborg-chirurg Dr. Dyson Ido (de fenomenale Christoph Waltz) vindt tussen het grofvuil een honderden jaren oud cyborglichaam dat nog intact is. Hij krijgt haar weer aan de praat, maar ze heeft geen idee wie ze is. Langzaam leert ze (en daarmee ook wij) hoe die futuristische wereld in elkaar steekt en besluit ze op zoek te gaan naar haar ware identiteit, hoe gevaarlijk dat ook kan zijn.
Het eerste wat opvalt aan Alita is dat ze enorme ogen heeft. Sterker nog: haar hele lichaam is een computeranimatie (met als ‘basis’ actrice Rosa Salazar, uit The Maze Runner). Toch komt ze heel natuurlijk over omdat ze gewoon een erg likable personage is. En de CGI is natuurlijk fenomenaal, zeker in IMAX en in fatsoenlijke 3D-technologie waar je geen hoofdpijn van krijgt. In deze film voegt die extra dimensie echt wat toe want je kan menig gevecht, bullet-time en Mad Max-achtige races verwachten waarbij de wereld om je heen draait, gepaard met een strakke soundtrack. Daar heeft scenarioschrijver James Cameron wel z’n best op gedaan. Het universum dat Rodriguez heeft neergezet is tech noir met een randje karate. Veel geweld dus, maar hoe erg zijn rondvliegende (bloedloze) robotledenmaten nou helemaal? Al die bombastische vertoningen zijn de grote kracht achter Alita: Battle Angel, want het plot is een stuk meer doorsnee. Niet slecht, maar een verhaal van twee jongeren die vechten tegen een wereld die niet kan bieden waar ze van dromen is natuurlijk wel vaker verteld. Het spreekt voor zich dat je Alita niet voor de diepgang gaat kijken, hoewel het zeker geen standard format is. Zo zijn er meerdere vrouwelijke helden én schurken, en bespreekt de film indirect ook kwesties rondom identiteit en lichaam. Als je Alita:Battle Angel nog gaat zien, doe het bij voorkeur op groot scherm.
