A Scanner Darkly

Je hebt speelfilms, je hebt animatiefilms, en dan heb je dit. A Scanner Darkly is een vreemde eet in de bijt als het gaat om de grafische vormgeving. De film is namelijk gewoon geschoten met een camera, maar vervolgens is er door middel van rotoscopie (het digitaal overtrekken van filmbeelden) een animatie van gemaakt. Hierdoor zijn gezichtsuitdrukkingen extra aangezet, lijkt perspectief soms niet helemaal te kloppen en doet het hele stijltje erg denken aan een game. Dit staat geheel in dienst van het onderwerp van de film: drugsgebruik in een toekomstige dystopie. De film is gebaseerd op een boek van Philip Dick, die ook Blade Runner, Minority Report, Total Recall en The Adjustment Bureau schreef. Weetje: het heftige drugsgebruik in A Scanner Darkly heeft Dick op zijn eigen ervaringen gebaseerd.

In A Scanner Darkly is Bob Arctor (Keanu Reeves) een undercover agent die is ingezet om de distributeurs van een gevaarlijke nieuwe drug onder op te sporen: Substance D, waaraan je na eenmalig gebruik al heftig verslaafd bent. Zijn privéleven is echter een rommeltje. Samen met zijn maten (Robert Downey Jr., Rory Cochrane en Woody Harrelson) leeft hij zijn low life dat steeds verwarrender wordt. Zijn schizofrene gedrag blijft op zijn werk niet onopgemerkt en hij moet enkele tests ondergaan om te kijken of hij niet verslaafd is aan Substance D. Het wordt voor Bob steeds moeilijker om realiteit te onderscheiden van de verbeelding.

De regisseur en schrijver van deze film, Richard Linklater, is momenteel erg bekend met zijn langdurige project Boyhood. Hoe onschuldig die film is, des te rauwer is A Scanner Darkly. De vreemde animatiestijl past perfect bij de vele drugtrips die voorbij komen en de acteurs hebben duidelijk hun best gedaan om ook de manier van acteren aan te passen. Hoewel de film in het begin erg onduidelijk kan overkomen komen uiteindelijk alle eindjes samen, met een mooie ontknoping als kers op de taart. Zowel verhaal, uitvoering, als acteurs (vergeet Winona Ryder niet!) zijn dus erg sterk. Deze film zal echter niet iedereen aanspreken, want soms is het net een kunstproject. Ook het nare duistere sfeertje maakt van deze film een bijzonder werk wat je in het straatje zou kunnen plaatsen van Sin City en The Animatrix. De film geeft zowel stof tot nadenken over drugsgebruik, als over het idee van een politiestaat. Mysterieus, meeslepend en een tikkeltje vreemd.